خانه ای با آجرهای قرمز

بعد از انتشار خبر فوت استاد هوشنگ ابتهاج ، شاعر بزرگ معاصر ایران، متخلص به سایه ، تازه شناختها وبرخی  ارادت ها به این شاعر بزرگ شکل گرفت . بنده نیز به رغم علاقه زیادی که به شعر و ادبیات فارسی دارم متاسفانه شناخت بیشتر این شاعر بزرگ را تازه شروع کردم. هر چند بسیاری از شعرها و آثار ایشان را خوانده ، دیده یا شنیده بودم .

نکته جالب توجه این است که هر کسی ، موضوع را از دریچه ذهن خود می بیند . من نیز چیزی که در این تحقیق و تفحص ها نظرم را جلب کرد خانه بسیار زیبا و دلنشین استاد بود که با استفاده از آجر قرمز ساخته شده بود و الحق که چه آرامش و اصالتی دارد این خانه.

امروز فارغ از بحث آجر لفتون  و آجر سفال فوم دار و غیره می خواهم کمی از استاد هوشنگ ابتهاج بگویم .هوشنگ ابتهاج متخلص به ه.ا. سایه ، شاعر و پژوهشگر ادبی بزرگ ایرانی ، در سال 1306 در رشت به دنیا آمد.او دوران دبیرستان را در تهران گذراند و مدتی مدیر کل شرکت دولتی سیمان تهران شد. دوره ای هم سرپرستی برنامه گل ها را در رادیو ایران برعهده داشت.

استاد سایه را همه با اشعارش می شناسند. به قول استاد شفیعی کدکنی " متجاوز از نیم قرن است که نسل های پی در پی عاشقان شعر فارسی ، حافظه هایشان را از شعر سایه سرشار کرده اند."

خانه محل سکونت ایشان در اوایل پهلوی دوم ساخته شده است. خانه ای دوطبقه با آجرهای قرمز رنگ که زمانی محفل شاعران بوده ولی اکنون تبدیل به دفتر یک شرکت سیمانی شده است.

نام هوشنگ ابتهاج با " ارغوان " گره خورده است. درختی که آن اوایل خشکیده بود اما زیر سایه محبت استاد ابتهاج، رشد کرد و هم چنان برقرار است.این درخت دلیل شعر ارغوان شد و شعر ارغوان دلیل احساسات جمعی بی شمار شد و همین ، کار را به جایی رساند که این خانه با نام ارغوان به ثبت ملی رسید.

.

ارغوان پاییزی چه زیباست. این خانه در خیابان فردوسی ، خیابان کوشک (تقوی) ، کوچه انوشیروانی ، پلاک22 واقع شده ودرحال حاضر بازدید عمومی ندارد.

هوشنگ ابتهاج در بامداد 19 مرداد سال 1401 هجری شمسی در آلمان در سن 94 سالگی درگذشت. روحش شاد و یادش گرامی

بگردید ، بگردید ، در این خانه بگردید

در این خانه غریبید، غریبانه بگردید